Eduardo Inda is columnist en de vaste volger van Real Madrid voor het Spaanse sportdagblad Marca. Hij schreef in aanloop naar het komende seizoen een prachtig stuk over Real Madrid, dat ik graag met jullie wil delen. Het is het jaar van ‘alles of niks’ voor dit Real.
“Toen ik Sergio Canales zag spelen op het EK onder 19, kwam ik tot de conclusie dat hij een geweldige aankoop gaat zijn voor dit Real Madrid, uiteraard met de toestemming van ‘The Special One’, die ook bekend is als José Mourinho. Hoe deze jongen van Gelucho de bal beroert, hoe hij schiet, beweegt en met welke gemakkelijkheid dit gepaard gaat, is ongehoord. Je ziet dat soort bewegingen enkel bij de weinigen die geboren zijn om een ster te worden. Spelers als Zidane, Maradona, Platini, Di Stéfano en vandaag de dag Messi of Cristiano Ronaldo. Met deze bewering wil ik niet zeggen dat hij een superspeler wordt, maar enkel onderstrepen dat hij de kwaliteiten bezit.
Om met de woorden van Adolfo Marsillach te spreken, “Acteur zijn is heel makkelijk of onmogelijk.” Hetzelfde geldt voor het voetbal. Een Zidane kun je vormgeven, maar wordt bovenal geboren. Dit is duidelijk te zien bij Messi, die door zijn gedrongen fysiek even gevaarlijk en wendbaar kan zijn als Mike Tyson in zijn beste dagen.
De 5,5 miljoen euro die Real Madrid uittrok voor Canales is een cadeautje als de speler zich zo blijft ontwikkelen. Hij is er alleen nog niet, en tot die tijd zullen de verwachtingen hem overstijgen. Om hem met beide benen op de grond te houden zijn er twee sleutelfiguren. Zijn vader Ángel, en de beste jonge zaakwaarnemer van het land, Antonio Mendoza. Zij bewaken de goede balans in het leven van de jonge Sergio.
De rest van de nieuwe aanwinsten hebben eveneens een goede start gemaakt. Van een Pedro León, die maar niet uitgegroeid raakt als voetballer, naar een Khedira, die erg goedkoop was voor een voetballer van zijn kwaliteiten, naar Ángel Di María, bij tijden een duiveltje. Dit jaar heeft enkel Manchester City beter ingekocht.
Niet te vergeten dat met de aankoop van Canales en Pedro León een andere, gewillige eis van de fanatieke madridismo wordt gecontinueerd: het ‘verspaansen’ van de kern. Florentino Perez weet heel goed wat er hierdoor veroorzaakt wordt, zowel op sociaal vlak, als op het sportieve. Nog nooit was het Spaanse voetbal meer de standaard voor de rest van de wereld.
Met deze riemen en niet veel meer (misschien Maicon, wie weet David Luiz en bijna zeker Thiago Silva) zal het Genie van Setúbal moeten roeien komend seizoen. Terugkijkend gaf Mourinho vijf dagen na de finale in Bernabéu al aan dat hij geen grote aankopen hoefde te hebben. ‘Het is een zeer complete groep.’
Zeker is dat met namen als Iker Casillas, Pepe, Sergio Ramos, Xabi Alonso, Cristiano, Benzema en Kaká, er weinig meer nodig is om perfectie te bereiken. CR7 buiten beschouwing gelaten, moeten de andere twee grote aankopen onder Mourinho hun beste spel laten zien. Als moeder natuur ons gunstig gezind is in de vorm van blessures, gaan we dat zeker zien.
De eerste conclusie: Mou zal Real Madrid hun vorm terug moeten geven, die door Pellegrini haast van de kaart geveegd was. De trainer die pochte met zijn recordaantal punten als tweede van de competitie, vergat dat tweede de eerste van de rest is, en dat past niet bij de prestige die de ‘beste club van de twintigste eeuw’ uit wil dragen. Het ‘Alcorconazo’ is iets dat men zich nog heel lang gaat herinneren, om nog maar te zwijgen van het ‘Lyonazo’ of het nieuwste ‘Barçazo’ in eigen stadion. Volgens mij is het heel duidelijk dat de fout niet van Pellegrini, maar Pellegrini zelf was.
Tweede en definitieve conclusie: Als iemand in staat is om de ommekeer teweeg te brengen, dan is het Mourinho wel. Dit Real Madrid, dat altijd de beste kern ter wereld wil hebben, heeft voor het eerst de beste coach ter wereld. De beste moet de beste spelers leiden. Dit haal ik aan omdat er veel onenigheid bestond onder de Chileen, waarbij de sterren zich roerden. ‘Jij, die niets betekend heeft als speler en nog weinig als trainer, jij wil mij zeggen wat te doen? Ga toch weg!’ Dit is geen verzonnen verhaal, maar een waargebeurde uitspraak van afgelopen seizoen. Om welke speler het gaat, is eveneens geen raadsel.
Mourinho is iemand die, zoals Napoleon, een aura van hoop met zich meebrengt door de uitspraak ‘het enige genie is het werk.’ Feliciano López, een van de beste tennissers ter wereld, was letterlijk door het dolle heen toen hij de ploeg in actie zag in Los Angeles afgelopen week. Waar de meneer wiens naam ik niet meer weet anderhalf uur trainde, en het daarna voor gezien hield, trainde de Portugees zowel voor, als na de middag anderhalf uur lang, drie uur totaal. Ook komende donderdag, vrijdag en zaterdag staat er een dubbele sessie gepland, enkel zondag is er één sessie. Men moet niet denken dat dit alleen in de voorbereiding zo is, want dit gaat vaker gebeuren gedurende het seizoen.
Het is alles of niets. Om met de woorden van de beroemde stierenvechter Manuel ‘El Cordobés’ Benítez Pérez te spreken: ‘Of binnenkomen door de grote poort of er bij rouwen.’ De Madrileen kan niet noch wil het een seizoen zonder prestaties hebben. Maar als iemand de capaciteiten heeft om de verhoudingen te herstellen, dan is het José Mourinho, die presteert onder druk, die een geboren winnaar is en die overal waar hij gegaan is, gewonnen heeft. Madrid zal niet de uitzondering op die regel zijn.”
Eduardo Inda is clubexpert van Real Madrid bij Marca, schrijft columns en maakt video’s op het digitale thuis van de sportkrant. Hij is te contacteren via inda@marca.com. Deze column werd op 3 augustus gepubliceerd in de papieren versie en vervolgens vertaald naar het Nederlands. Foto’s via Sulekha.com, Marca.com en Totalfootballmadness.
Ginola.nl 