2010 mag misschien wel het jaar van Internazionale genoemd worden. De Italiaanse topclub haalde drie grote prijzen op, met als grootste klapper de winst van de Champions League. Het prijzengeld vloeide mede daardoor binnen. Inter cashte namelijk in de Champions League alleen al 48,8 miljoen euro. Toch boekte de club ook in dit boekjaar verlies. Het is de schaduwzijde van het bereiken van succes, dat vooral veroorzaakt wordt door torenhoge uitgaven en minimale marketinginspanningen binnen de club.
<img title=”inter-milan-scudetto-2010″ src=”http://www.catenaccio.nl/wp-content/uploads/2010/08/inter-milan-scudetto-2010-470×311.jpg” alt=”inter-milan-scudetto-2010″ width=”470″ height=”311″ />
<!–more–>
<img title=”3-inter-profit” src=”http://www.catenaccio.nl/wp-content/uploads/2010/08/3-inter-profit.jpg” alt=”3-inter-profit” width=”400″ height=”264″ />
Om een indicatie te geven van het verlies dat de onderneming Internazionale maakt, kijken we naar de cijfers van de twee voorgaande jaren, 2008 en 2009, waarin Inter kampioen werd. Hierin maakte men gemiddeld 150 miljoen euro verlies. Er was zelfs geen afname van het verlies, omdat het negatieve saldo in deze twee jaren met 6,1 % steeg. Een simpele schatting leert dat men dit, ondanks een inkomstenstijging in de Champions League van 20 miljoen euro, nooit ineens wegpoetst. Ook niet door de transfers van Zlatan Ibrahimovic en Maxwell.
Het grootste manco in dit verhaal is de zwaar onderontwikkelde marketing bij Inter. Onderzoeksbureau Deloitte komt jaarlijks met de ‘Football Money League’, een onderzoek naar de omzet van voetbalclubs. Hierin worden wedstrijdinkomsten, televisierechten en inkomsten uit commerciële activiteiten meegenomen. Inter staat in deze ranking in 2010 slechts op een negende plek, nog achter het sportief teleurstellend presterende Juventus. De inkomsten in ponden bedragen 167,4 miljoen, dat is slechts de helft van leider Real Madrid, en een flinke 80 miljoen achter medefinalist Bayern München. Wat opvalt hierbij is het lage bedrag dat gewonnen wordt uit commerciële activiteiten.
<img title=”6-inter-money-league” src=”http://www.catenaccio.nl/wp-content/uploads/2010/08/6-inter-money-league.jpg” alt=”6-inter-money-league” width=”400″ height=”159″ />
Deze activiteiten omvatten merchandising, maar ook sponsorcontracten. Daar, bij de sponsorcontracten, mist Inter de boot wat betreft inkomsten. Natuurlijk, er zijn langdurige overeenkomsten met kledingsponsor Nike en shirtsponsor Pirelli waardoor men invloed heeft op design en kleurgebruik, maar dit komt de bankrekening niet ten goede. Pirelli is al sponsor sinds 1995, en bezit een minderheid van de aandelen in de club. Zij schrijven jaarlijks 9,3 miljoen euro over. Sportmerk Nike betaalt de kampioenen 18,1 miljoen euro per jaar.
Deze twee bedragen zijn beduidend minder dan elders in de voetbalwereld. Zelfs Ajax haalt met shirtsponsor Aegon (12 miljoen euro) meer geld per jaar binnen dan de Italiaanse grootmacht. Een club als Liverpool krijgt zelfs 24 miljoen euro van de nieuwbakken hoofdsponsor, Standard Chartered, en Juventus krijgt van BetClic 8 miljoen euro per jaar, terwijl zij enkel op het Europese thuisshirt komen te staan. Voor kledingsponsoring geldt hetzelfde. Nike, dat Inter sponsort met 18,1 miljoen euro, maakt aan merkgenoot Barcelona 30 miljoen euro over.
Daarnaast zijn de inkomsten op wedstrijddagen voor een club van het statuur van Inter erg minimaal. De oorzaak hiervan is dat de club het stadion niet bezit, en dus ook geen inkomsten ontvangt van stadionconcerten en andere evenementen. Bovendien moet het een huursom van 13 miljoen euro ophoesten. Vandaar dat algemeen directeur Ernesto Paolillo druk bezig is om plannen te ontwikkelen voor een eigen stadion, dat tegen 2014 klaar moet zijn. Dat eigen stadion vergt een grote investering, en hoeft niet perse het financiële wonder te zijn, maar dat het de stadioninkomsten ten goede komt staat buiten kijf. Vergelijk bijvoorbeeld de inkomsten van Arsenal en Inter met elkaar, en het verschil is schrijnend te noemen.
Vergane glorie?
<p style=”text-align: left;”>Als laatste is er dan de salarispost van de club. Met 205 miljoen euro in boekjaar 2009 betaalde Inter haar werknemers het meeste van alle Italiaanse clubs. AC Milan (177 miljoen) en Juventus (‘slechts’ 130 miljoen) zaten hier ruim achter. Zelfs de ‘Galacticos’ van Real Madrid betaalden minder, met een salarispost van 187 miljoen euro. Echter, de vier grootste verdieners van toen (Zlatan, Adriano, Mourinho en Vieira) zijn vertrokken, waardoor enkel Samuel Eto’o overblijft als één van de 50 best betaalde voetballers. Het is een trend die Inter genoodzaakt is om door te zetten, zoals ook voorzitter Moratti al aankondigde.</p>
Moratti zal ieder dubbeltje om moeten draaien
<p style=”text-align: left;”>De Italiaanse financiële krant ‘Il Sole 24 Ore’ schat het totale verlies van Inter tijdens de periode van voorzitter Moratti op 1,15 miljard euro, waarvan 730 miljoen euro door Moratti zelf betaald is. De voorzitter laat daarmee merken dat hij een hart voor de club heeft, en tot nu toe bereid is de verliezen op te vangen. Maar, blijft hij dat wel doen? Voor het komende boekjaar wordt al geschat dat het netto verlies van Inter tussen de 70 en 90 miljoen euro zal liggen. Het is opnieuw een enorm bedrag, dat zelfs nog verzacht wordt door de megaverkoop van Mario Balotelli.</p>
Misschien is het goed voor Inter om nu eens concrete nieuwe allianties te sluiten, die ook een succes voor de boekhouding zouden betekenen. Het zou de voorzitter in deze financieel moeilijke tijden erg goed uitkomen.
<em>Naar: <a href=”http://swissramble.blogspot.com/2010/08/price-of-inters-success.html” target=”_blank”>SwissRamble.blogspot.com</a></em>
Ginola.nl 
